Gewenst gedrag en sanctiebeleid in het secundair onderwijs

​De basisbehoefte van leerlingen, personeelsleden en ouders in verband met het sanctiebeleid op school is de behoefte aan rechtvaardigheid. Zij vragen naar eenduidigheid, transparantie en consequent handelen, maar ook naar menselijkheid en flexibiliteit, afhankelijk van de omstandigheden. Hoewel beide vragen het principe van rechtvaardigheid als uitgangspunt nemen, lijken ze haaks op elkaar te staan. Afhankelijk van de tradities en de cultuur van de school, de visie van de directeur en het (wisselende) profiel van leraren en leerlingen, kiest men soms voor een 'harde' (eenduidige), soms voor een 'softe' (flexibele) aanpak . Consensus in het team hierover lijkt vaak onmogelijk.

Om dit dilemma op te lossen, kiest het GO! voor een model dat tegelijkertijd aan beide vragen tegemoetkomt. Het model voldoet aan de behoefte aan eenduidigheid door overtredingen onder te verdelen in 'ernstig' en 'niet ernstig' (pubergedrag). Doordat het ook rekening houdt met de frequentie van een overtreding (incidenteel of frequent) ontstaan vier categorieën. Elke categorie wordt verbonden met één bepaald type van pedagogische aanpak. Aan de behoefte aan flexibiliteit wordt voldaan door de vereiste pedagogische aanpak te zien als een 'lade' waarin verschillende maatregelen zitten die passend zijn voor het type van overtreding. Afhankelijk van de omstandigheden kan men kiezen uit verschillende mogelijkheden, maar enkel uit de passende lade.

Op die manier voorkomt men dat diverse overtredingen zonder onderscheid bij elkaar opgeteld worden en leiden tot maatregelen die ingegeven werden door emoties, veeleer dan door professionele overwegingen.

Hier vind je de volledige visietekst 'Gewenst gedrag en sanctiebeleid in het secundair onderwijs'.